سردبیران فراتر از یک گزارش خوب چه می‌خواهند؟/ ویراستاران به خبرنگاران آزاد نیاز دارند

بازار تبریز آنلاین - خبرنگاری یعنی بازگو کردن روایت‌ها برای مردم. برای خبرنگاران آزاد، یک بخش حیاتی فرایند گزارش‌گری، گرفتن سفارش مطلب یا قرارداد برای تهیه گزارش است. از همین رو، ایجاد روابط کاری موفق با ویراستاران و سردبیران، برای آنها از اهمیت فراوانی برخوردار است. انتظار اساسی از این خبرنگاران، ارائه ایده‌های خوب برای تهیه گزارش است، اما ایجاد روابط منسجم‌تر با یک اتاق خبر، شاید نیازمند چیزی بیشتر از آن باشد.

در صنعت رقابتی رسانه که پیوسته با تعدیل نیرو مواجه است و به طور فزایند‌ای به همکاری با خبرنگاران آزاد اتکاء دارد، درک ظرایف همکاری‌ بین نویسنده و ویراستار یا سردبیر می‌تواند روند عادی کار را متحول کند.

هرچند پیمودن این مسیر حرفه‌ای می‌تواند دلهره‌آور باشد، تیم هِرِرا (Tim Herrera)، از سردبیران سابق نیویورک‌تایمز و مؤسس خبرنگاری آزاد با تیم، (Freelancing with Tim)، این تصور غلط را به چالش می‌کشد که: «گاهی اوقات ممکن است احساس شود که سردبیر شخصیت مهمی است که هیچ‌گاه نمی‌توانید او را فریب دهید یا ناراحت کنید. اما این‌گونه نیست. ویراستاران به خبرنگاران آزاد نیاز دارند، به همان اندازه‌ای که این خبرنگاران به ویراستاران نیاز دارند.

این یک دیدگاه بدیع و قوی برای خبرنگاران مستقل، به‌خصوص خبرنگاران تازه‌کار است، چرا که آنها را ترغیب می‌کند که با اطمینان بیشتر برای کار با مطبوعات تازه، از جمله نشریات بزرگ، اقدام کنند.

تیم می‌گوید: «کار با دانشجویان و یا نویسندگانی که تجربه زیادی ندارند و کمک به رشد مهارت‌های آنها برای کمک به سوق دادنشان به سمت خبرنگاری بهتر، با ارزش‌ترین بخش کار ویراستاران و سردبیران است. پس، از تلاش برای رسیدن به آرزوهای بلند و دشوار نهراسید.»

جورجا لِویس (Georgia Lewis)، ویراستار و نویسنده مستقل که در استرالیا، خاورمیانه و بریتانیا ۲۵ سال تجربه کاری دارد، تأکید می‌ورزد که یک رابطه موفق بین نویسنده و ویراستار، در احترام ریشه دارد. او می‌گوید: «این یعنی احترام به ضرب‌الاجل تحویل دادن مطالب، سبک نوشتار نشریه، و انتظاراتی که خبرنگاران آزاد از ویراستاران و سردبیران دارند. احترام به زمان، تجربه و تخصص خبرنگار آزاد از سوی ویراستار یا سردبیر هم بخش مهم دیگر این رابطه است.»

اما جدا از ارائه یک ایده مناسب و متقاعد کننده برای تهیه گزارش، چه چیزی باعث می‌شود که کار خبرنگاری واقعاً مورد توجه ویراستار یا سردبیر قرار گیرد؟

هررا و لویس بر اساس تجربه زیاد و بینشی که در این زمینه دارند، نکاتی را در پاسخ به این پرسش مطرح کرده‌اند، که آنها را در ادامه این مطلب می‌خوانید:

اطمینان و ثبات

سردبیران و ویراستاران برای خبرنگاران آزادِ قابل اعتماد، ارزش قائل هستند. به گفته هررا، مهارت نوشتن و گزارش‌گری قابل یادگیری است و طی زمان، می‌توان آن را تقویت کرد، اما اعتماد، یک سرمایه حیاتی است. او می‌گوید: «بهترین نویسندگانی که داشتم، آنهایی بودند که می‌دانستم کارشان را به درستی انجام می‌دهند؛ یعنی در موعد زمانی مقرر و مطابق انتظاراتی که از آنها می‌رود.» هرچند این کار ویراستار است که محتوای یک مطلب را با سبک نوشتار نشریه هماهنگ کند، درکی که خبرنگار آزاد از این مسائل دارد، به او کمک می‌کند که دیده شود. خبرنگاری که به این نام و به سبب این سبک کار شناخته شود، می‌تواند انتخاب برتر سردبیران باشد، به‌خصوص در زمان تهیه گزارش فوری یا حساس.

طوفان فکری

فائق آمدن بر احساس ترس و ایجاد همکاری قابل اعتماد با ویراستاران می‌تواند چیزی بیشتر از نوشتن گزارش برای خبرنگاران به ارمغان بیاورد. این کار، بنیاد مشترکی را برای بحث روی ایده‌ها و بهبود زوایای آن ایجاد می‌کند تا خبرنگاران و سردبیران طی همکاری، بهتر فعالیت کنند. به گفته هررا: «این یعنی به نقطه‌ای برسید که بتوانید به‌راحتی، یک فکر بسیار کوچک را هم با سردبیر در میان بگذاراید. این نقطه، سرچشمه برخی از بهترین گزارش‌های من برای نیویورک‌تایمز بوده است.»

ارسال ایده‌ها و مطالب به شکل و در زمان مناسب

بهتر است از فرستادن یک چکیده کامل در کنار ایده اصلی گزارش خودداری کنید. هررا می‌گوید: «وقتی این کار را انجام می‌دهید، پیام ضمنی که می‌فرستید این است که گزارش تکمیل شده است.» در این صورت ویراستاران شاید فکر کنند که چیز زیادی نمی‌توان به گزارش افزود یا تغییرات زیادی نمی‌توان در آن ایجاد کرد، که ممکن است به از دست رفتن فرصت همکاری منجر شود.

با این حال، هررا خاطرنشان می‌کند که در این زمینه دو استثناء وجود دارد: مقالاتی که در آنها به تفسیر موضوعات از دیدگاه خود می‌پردازید و مقالاتی که تجربیات شخصی‌تان را منتقل می‌کنند. گزینه اول معمولاً به پیشگفتاری کامل نیاز دارد تا استدلال شما را القاء کند؛ در این گزینه شاید یک توضیح جامع درباره ایده گزارش برای ارائه روایت نویسنده، کافی باشد. خبرنگاران آزاد با تصریح رویکرد خود در ارسال هر ایده‌ای، می‌توانند اقبال خود را برای جلب نظر ویراستاران و سردبیران نشریات افزایش دهند.

درک کردن نشریه

لویس نسبت به یکی از اشتباهات معمولی که خبرنگاران آزاد باید از آن دوری کنند هشدار می‌دهد: آشنا نبودن با نشریه‌ای که برای آن ایده گزارش را می‌فرستند. او توصیه می‌کند: «قبل از ارسال ایده، نشریه را بخوانید. اگر بدانید که چه تعداد از خبرنگاران آزاد ایده‌های کاملاً نامناسب خود را برای نشریات می‎فرستند، تعجب خواهید کرد. تکان‌دهنده‌ترین نمونه‌ای که با آن مواجه شده‌ام، این بود که من برای یک مجله سبک زندگی لوکس (لاکچری لایف استایل) برای بازار آفریقا کار می‌کردم و آنجا ایده‌ای برای تهیه گزارش از یک خبرنگار آزاد دریافت کردم که برای یک خواننده جهان‌شهری و تحصیل‌کرده کاملاً توهین‌آمیز بود.»

مدیریت مؤثر زمان

ارائه به موقع کار، به اندازه کیفیت کار مهم است. هرچند موعدهای زمانی یا ضرب‌الاجل‌های ارسال کار باید منطقی باشد، گاهی اوقات نیاز است که کار را بسیار سریع تحویل دهید. لویس می‌گوید: «این [موارد] استثناست، نه قاعده. ویراستارانی که نظم دارند، اغلب اوقات مجبور نمی‌شوند ضرب‌الاجل‌های بی‌رحمانه وضع کنند.» اگر برای تحویل‌ دادن به‌موقع گزارش با مشکل مواجه هستید، لویس توصیه می‌کند که زودتر به ویراستار اطلاع دهید. همه آگاهند که ممکن است در زندگی هر کسی اتفاقات بیافتد که سبب تأخیر ارسال گزارش شود. این رویکرد، شفافیت، حرفه‌ای بودن و خط‌ مشی کلی نشریه را نشان می‌دهد.

گفتگوهای آزاد و بازخورد

خبرنگاران آزاد باید اعتماد به‌نفس ارائه بازخورد و حتی به چالش کشیدن دیدگاه ویراستار را -- در صورتی که فکر ‌کنند گزارش را بهتر خواهد کرد -- داشته باشند. به گفته هررا: «ویراستاران خوب از شما می‌خواهند که دیدگاه آنها را بررسی کنید و نظر خود را بگویید.» وی می‌افزاید که اگر ایده شما به چیزی تبدیل شود که نمی‌خواهید آن را بنویسید، همیشه حق آن را دارید که اعلام انصراف کنید. این کار، تعادلی بین صدای شما و خرد ویراستاری ایجاد می‌کند: «از در میان گذاشتن یک زاویه تازه یا متفاوت با ویراستار هراس نداشته باشید، و اگر آنها هم بخواهند به ایده اولیه پابند بمانید، با آنها بحث نکنید.»

انعطاف عمل

لویس می‌گوید: «بهترین روابط کاری من با آن دسته از خبرنگاران آزادی بود که برای درک انتظارات من وقت می‌گذاشتند؛ خبرنگارانی که اگر چیزی برای‌شان واضح نبود و یا مقاله یک تغییر پیش‌بینی نشده می‌کرد، از سؤال کردن نمی‌هراسیدند.» این مسأله به‌خصوص زمانی مهم است که با گزارش‌های در حال تکمیل و یا تحولات تازه مربوط به مصاحبه‌شوندگان و یا ضرورت تحقیق بیشتر مواجه باشید. خبرنگاران آزاد و ویراستاران باید مسیر تبدیل خبر به گزارش‌ را با هم بپیمایند تا بهترین کار ممکن را ارائه دهند.